Stacja radiolokacyjna N-21, jest na uzbrojeniu Wojska Polskiego od końca lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku. Jest poprzedniczką stacji N-22. Obie stacje zaprojektowano z myślą o wykorzystaniu ich w pododdziałach przeciwlotniczych wchodzących w skład oddziałów przeciwlotniczych a także zmechanizowanych i pancernych. Urządzenie umieszczono na specjalnym pojeździe gąsienicowym SPG-1M, dzięki czemu, podobnie jak czołgi oraz bojowe wozy piechoty, jest w stanie poruszać się w bardzo trudnych warunkach. Potężne, jak na stację radiolokacyjną, opancerzenie pozwala na pracę urządzenia w warunkach walki, podczas prowadzenia osłony pododdziałów ogólnowojskowych przez baterie przeciwlotnicze.
Państwo | Polska |
Producent | Warszawskie Zakłady Radiowe "RAWAR" w Warszawie |
Załoga | 2 + 2 |
Silnik | W46-2S1,V, wielopaliwowy (olej napędowy, nafta lotnicza, benzyna) - 710 KM |
Dług./szer./wys. | 7,8 m / 3,35 m / 3,2 m (przy złożonej antenie) |
Prześwit | 0,42 m |
Masa | 34,5 tony |
Prędkość | 60 km/h |
Zasięg stacji | 100 km |
Zasięg wykrywania | 30 km |
Rodzaj anteny | paraboliczna dwuwiązkowa |
1 x karabin maszynowy kal. 12,7mm |