Ultrakrótkofalowy odbiornik produkcji radzieckiej, wszedł na wyposażenie WP na początku lat 70-tych ub. wieku. Zbudowany jest wyłącznie na germanowych elementach półprzewodnikowych i lampach subminiaturowych.
Po zamknięciu osłony przedniej i tylnej jest pełni hermetyczny, utrzymuje się na wodzie (pływa).
| Zakres częstotliwości | 20 - 100 MHz |
| Rodzaje emisji | modulacja amplitudy (AM) modulacja częstotliwości (FM) modulacja jednowstęgowa (SSB) telegrafia (CW) |
| Skok częstotliwości | przestrajanie płynne, rozdzielczość skali optycznej 10 lub 20 kHz w zależności od podzakresu |
| Praca | bez poszukiwania i podstrajania zapewniona dzięki wbudowanemu kalibratorowi kwarcowemu oraz heterodynie o wysokiej stabilności |
| Częstotliwość pośrednia | 9 MHz (I p.cz.) oraz 2,86/0,473 MHz (II p.cz.) |
| Czułość | nie gorzej niż 3 μV dla pracy fonicznej nie gorzej niż 1 μV dla pracy telegraficznej |
| Zasilanie | z wewnętrznych akumulatorów 2,5 V / 20 Ah lub z zasilacza sieciowego |
| Czas pracy | 15 godzin, przy sporadycznym włączaniu optycznej skali częstotliwości (na jednym komplecie akumulatorów) |
| Zakres temperatur | -50 do + 50 °C |
