Ultrakrótkofalowy odbiornik produkcji radzieckiej, wszedł na wyposażenie Wojska Polskiego pod koniec lat 70-tych ub. wieku, jako gruntownie zmodernizowany następca odbiornika R-313M.
Zbudowany jest na germanowych i krzemowych elementach półprzewodnikowych. Tor w.cz. zawiera jedynie 3 lampy.
| Zakres częstotliwości | 100 - 425 MHz |
| Rodzaje emisji | modulacja amplitudy (AM) modulacja częstotliwości (FM) modulacja jednowstęgowa (SSB) telegrafia (CW) |
| Skok częstotliwości | przestrajanie płynne, rozdzielczość skali optycznej 100 lub 200 kHz w zależności od podzakresu |
| Praca | bez poszukiwania i podstrajania zapewniona dzięki wbudowanemu kalibratorowi kwarcowemu oraz heterodynie o wysokiej stabilności |
| Czułość | nie gorzej niż 4 - 5 μV dla pracy fonicznej nie gorzej niż 2,5 – 3,5 μV dla pracy telegraficznej (w zależności od podzakresu) |
| Zasilanie | z zewnętrznego akumulatora 12 V / 20 Ah; z zasilacza sieciowego 12 V lub z przetwornicy 24 / 12 V |
| Czas pracy | 15 godzin, przy sporadycznym włączaniu optycznej skali częstotliwości (na jednym komplecie akumulatorów) |
| Waga | ok. 19 kg |
| Zakres temperatur | -50 do + 50 °C |
